Eleanor Baker (1944–2002)

Sêgoed van Eleanor Baker: In 1991: “Ek is meer bekommerd dat daar nie meer bome vir papier is nie as wat ek bekommerd is oor die toekoms van Afrikaans. Om mee te begin, meen ek geen oomblik Afrikaans is in gevaar nie. Jy kan nie ’n taal doodmaak nie. Ek meen werklik al bly Afrikaans nie ’n amptelike taal nie, kan ’n mens niks verander aan die feit dat soveel miljoene mense dit praat en skryf nie.” Ook in 1991: “Ek stel meer belang in wat in mense se koppe aangaan as in wat hulle doen. Ek glo nie ek sal ooit ’n aksieroman skryf nie. Ek stel eerder belang in wat mense motiveer om op te tree soos hulle optree.” “As dit by lees kom, verkies ek die vroulike geslag. Mans het die neiging om ’n verhaal van punt A tot by Punt Z te vertel. ’n Vrou begin egter by punt M vertel, borduur daaromheen, ondersoek en motiveer, delf dieper en dieper. En daarvan hou ek. Sonder om die naam te weet, kan ek onmiddellik agterkom of ’n werk deur ’n man of vrou geskryf is.” “’n Goeie skrywer is een waarin jy jouself herken, wat jou eie waarneming bevestig en by jou die gevoel wek: só sou ek dit ook wou doen.” In 1988: “Apartheid is ’n ou masjien wat verander moet word – jy hoor hom eintlik al kraak. In die toekoms sien ek ’n nuwe Suid-Afrika met regverdigheid en gelykwaardigheid vir alle mense. Die land hoef nie afgebrand te word om dit reg te kry nie.” (Tydens ’n onderhoud met Louis Krüger) “Skryf is eintlik maar soos naaldwerk doen of enige ander vaardigheid. As jy ’n rok kan maak, kan jy met bietjie oefening ’n snyersbaadjie aanpak of ’n trourok ook. As ’n mens kan skryf en jy hou soveel daarvan soos ek, wil jy kort-kort iets anders probeer. Dis waarom ek al kinderboeke, jeugboeke en nou ’n draaiboek geskryf het. Hou my dop, ek wil nog ’n goeie speurverhaal ook probeer.” “Die idees of ‘prentjies’ vir my verhale ontstaan eensklaps. Dis soos ’n venster wat oopmaak. Die hele verhaal is meteens daar en vra om neergeskryf te word. Wanneer ’n verhaal klaar is, maak die venster toe en is dit ook in my kop afgehandel.” (Volksblad, 16 Julie 2001) Na hulle aftrede op Klein Brakrivier: “Die jare van reis en bly op ander plekke was vreeslik lekker, maar is verby. En dis nog daar, ons kan nog teruggaan en gaan kyk hoe dit lyk.” “Ek skryf omdat skryf amper al is wat ek wil doen. Dis onvermydelik en ononderhandelbaar omdat ek altyd stories in my kop kry. Die sukses of gebrek aan sukses van die boeke het min daarmee te doen.” Oor kritiek op haar boeke: “Mens hou nie van die klappe nie, maar my man herinner my altyd daaraan dat ’n mens nie goeie resensies kan glo en nie swakkes nie. Of anders gestel, soos die mense in die Oudtshoorn-kontrei dit het: As jy jou vir ’n toffie uitgee, word jy gelek. Om ’n boek te skryf, beteken jy stel jou bloot en lok ander mense se opinies uit. Soms geval dit nie, maar mens moet dit net aanvaar.” Wat geld kan koop: “Daar is twee geleenthede wanneer ’n beursie vol geld my wel gelukkig maak. ’n Oggend in ’n kwekery of in ’n musiekwinkel spel vir my geluk. ’n Motor vol plantjies en ’n nuwe CD laat my van al my kwellinge en frustrasies vergeet. Dit is ’n stuk plesier wat ek doelbewus kan koop om ongelukkigheid te verdryf.” (Sarie) “Skryf is vir my ’n baie individuele ervaring. Wanneer ek aan ’n boek werk, voel ek: Dis my eie ding, dié. Maar wanneer ek klaar is, is dit finaal van my af – dan kan die mense dit maar lees. Dis dan nie meer myne nie, maar hulle s’n.” "As ek nie skryf nie, is die werklikheid nie vir my vreeslik aanvaarbaar nie, maar as ek besig is met ’n nuwe boek, het alles wat ek doen sin. Al is ek besig om te stryk.” “Die Sestigers het die Afrikaanse letterkunde elitisties gemaak. Daarom is die koms van die hygroman goed. Dit help om Afrikaanse leesstof te bevry en toegankliker te maak.” (Beeld, 17 Julie 2002) “Dit is ’n onding dat kinders en studente Afrikaanse skole en universiteite wil bywoon en dan daarop aandring om in ’n ander taal opgevoed te word.” “Ek wil niemand anders wees nie, dis swaar genoeg om myself te wees.” (Kaapse Bibliotekaris, Januarie/Februarie 2003) “Ek skryf nie om iets te bewys nie, ek haal hoogstens ’n skyf uit een of meer mense se lewe en probeer dit so goed moontlik beskryf.” “Ek dink nie ek bly in ’n land wat uitmekaar val nie, al lyk dit soms so. Ons Suid-Afrikaners is van die mees dinamiese, interessante volke ter wêreld wat nog die mas gaan opkom én die effens wankelrige wa deur die drif trek. Danksy die mense, nié die politici nie.” Oor ’n boek wat haar lewe verander het: "Ek kan nie een boek uitsonder wat my lewe of denkwyse verander het nie; op 'n manier doen elke boek wat ek lees dit tot 'n meerdere of mindere mate. Ek hou van boeke en lees. As daar nie 'n lekker boek langs my bed is nie, word my hele dag ankerloos en leeg. En ek hou van byna enige soort boek. Spanningsverhale en speurverhale wanneer ek my kop wil skoonspoel ná 'n dag se eie skryfwerk. Snaakse boeke wanneer ek 'n behoefte het aan lag, maar dan moet die humor fyn wees. Subtiel. My enigste voorwaarde is dat die boek goed geskryf moet wees. Ek wil voel ek is in veilige hande, die skrywer is in beheer. Joanna Trollope se The Rector's Wife het ek dwarsoor die kamer gegooi oor die haglike, swak einde." (Beeld, 10 Julie 2000)

Gebore en getoë

Eleanor Elizabeth is op 21 Augustus 1944 in Pretoria gebore. Sy was die tweede oudste van vyf kinders – vier dogters en een seun – van Christie en Ena Liebenberg. Haar pa was later jare professor in chemie aan die Universiteit van Pretoria. DF Malherbe was haar oupa se neef.

Eleanor het haar grootwordjare op ’n plasie buite Pretoria deurgebring. Sy kon onthou hoe haar pa altyd nadat hy smiddae by die huis gekom het, sy ou klere aangetrek het om die plaas op sy trekker te verken. Vandat sy ses jaar oud was, het sy alles wat sy kon vind, gelees. Pretoria het ’n deurslaggewende rol in haar lewe gespeel deurdat haar pa daar aan die universiteit gewerk het en sy daar skoolgegaan het.

Toe sy op hoërskool was, wou haar ouers gehad het sy moet wiskunde neem, maar Eleanor het geweet sy wil eendag skryf en het toe tik geneem, aangesien dit nuttig te pas sou kom in haar skryfwerk. In 1957 het sy begin om dagboeke te hou – die een het op die ander gevolg en sy het dit later as goeie oefening gesien wat baie daartoe gehelp om haar gedagtes te orden.

Eleanor matrikuleer in 1961 aan die Hoërskool FH Odendaal in Pretoria.

Verdere studie en werk

Na skool gaan Eleanor na die Universiteit van Pretoria, waar sy aanvanklik BMus studeer. Sy verwerf ook haar onderwyskwalifikasie en in 1968 behaal sy haar MA-graad cum laude onder Elize Botha. Vanaf 1967 tot 1975 gee sy onderwys in Johannesburg.

In 1969 trou sy met Walter Baker, ’n Engels-onderwyser, wat by die diplomatieke diens aansluit. Hulle gaan in 1975 na Teheran in die destydse Persië, waar hulle vir drie en ’n half jaar bly. Alexander, hulle oudste kind, is in Teheran gebore. Hulle woon daar totdat die revolusie in 1979 uitbreek.

Die tyd in Teheran voordat die revolusie uitgebreek het, was vir haar baie interessant en opwindend – dié beste tyd vir haar in die buiteland, het sy aan Louis Krüger (De Kat, Augustus 1988) vertel: “Aanvanklik het ek die plek gehaat, maar toe ons moes weggaan en alles besig was om in duie te stort, het ek die hardste van almal gehuil. [...] Maar ek verlang nie terug nie – dit is meer ’n soort nostalgie soos wat ’n mens ervaar vir enige land waar jy gewoon het.” Eleanor was ses maande swanger met Christine toe sy haar man in Iran moes agterlaat en met Alexander moes vlug.

In 1980 verskyn As ’n pou kon vlieg, wat oor hulle verblyf in Teheran handel. Vir Hilda Grobler (Hoofstad, 31 Julie 1980) was Eleanor se uitbeelding van die atmosfeer van die stad, die revolusie wat aan die opbou is, die stadig maar sekere ondergang, die haat en die ontevredenheid wat onder dié wat dit nie so breed gehad het nie, besig was om tot uitbarsting te kom, baie goed. “’n Mens voel nêrens dat iets vir effek gedoen word nie: die gegewens, en die bedaarde en objektiewe wyse waarop dit uiteengesit word, skep self die effek, en dit is ’n ontstellende effek wat die leser meesleur en laat voel dat hy self die woedende opstand van die massa in Teheran beleef.”

Hulle kom terug na Suid-Afrika en na die geboorte van Christine gaan woon die gesin vir drie jaar in Den Haag in Nederland, daarna vir twee en ’n half jaar in Montreal, Kanada, en ook in Brussel.

In 1994 keer die gesin na Suid-Afrika terug, waar hulle hulle vir eers in Brooklyn in Pretoria vestig voordat hulle in 1997 in Klein Brakrivier aan die Kaapse Suidkus gaan aftree. Eleanor vertel aan Wilhelm du Plessis (De Kat, Junie 2001) dat hulle dit die paradys noem. “Daar is walvisse in die winter van die bo-stoep af, andersins see en sand, en hoofsaaklik vrede. Ja, ek mis Europa, veral Holland wat naas die Suid-Kaap my geliefkoosde plek op die aardbol is, maar dit is ’n geval van ‘been there, done that’.”

Op 1 Julie 2002 is Eleanor oorlede as gevolg van longinfeksie nadat sy twee maande vroeër met limfkanker gediagnoseer is.

Eleanor se eerste boek wat sy vir publikasie voorgelê het, is summier afgewys, en so ook die tweede een. Die tweede een stuur sy toe na ’n ander uitgewer om nog ’n opinie te kry. Hierdie keer het die uitgewers haar geskakel en met haar daaroor gesels. “Hulle het my aangemoedig om te skryf en ’n paar veranderings voorgestel,” vertel Eleanor aan Louise le Roux (Oggendblad, 3 Maart 1982).

Eleanor se eerste roman, Wêreld sonder einde, word in 1972 deur Perskor uitgegee. Daarin leer die leser vir mevrou Bildendyk ken. Sy is ’n eensame, versukkelde en arm vrou in haar kamertjie wat sy teen lae koste huur. Sy leer ken die jeugmisdadiger Ricky, wie se bende hom mishandel. Sy pas vir Ricky vir ’n paar dae in haar kamer op sonder dat iemand dit uitvind. Deur hierdie omstandighede het twee uiteenlopende wêrelde en perspektiewe bymekaar uitgekom: haar sagmoedigheid en gemis na haar dogter oorsee en Ricky met sy opstandigheid omdat sy ma hom verstoot het, asook die agtergrond waarteen hy lewe.

Vir AJG in Oggendblad van 5 Februarie 1973 is die verhaal leesbaar. Die skrywer toon beslis dat sy ’n vermoë het om te skryf. Sy kort egter nog verfyning op tegniese gebied.

AvZ (Volksblad, 26 Junie 1973) beskryf Wêreld sonder einde as ’n boeiende verhaal met ’n tema wat die verhaal besonders maak. "Dit is ’n voortreflike roman wat tema en styl, gedagte en beeld betref."

Vir Eleanor is mense en die verhoudings tussen hulle baie interessant, en omdat dit vir haar belangrik is om te skryf, sal die leser dít wat sy waarneem, in haar skryfwerk vind, het sy in ’n onderhoud met Hettie Scholtz (Die Transvaler, 4 Januarie 1974) vertel.

“Ek dink dit is omdat ek op ’n plaas grootgeword het, dat ek so behep is met die invloed wat die stad op mense se morele kode het. Ek het êrens gelees dat iemand sê dat dit vandag die Afrikaanse skrywer se plig is om aandag te gee aan die groot probleem van ons tyd – die wit-swart-verhouding. Maar al gee ek dit toe, kan ek nie daaroor skryf nie. Ek voel my aangetrokke om oor maatskaplike en menslike probleme te skryf – soos in my tweede roman Splinterspel, wat die verhouding tussen ’n dominerende ma en haar kind uitbeeld. Ek het probeer aantoon dat daar soms ’n mate van regverdiging kan wees vir so ’n oorheersing. Niemand is ooit heeltemal ‘goed’ of ‘sleg’ nie.”

Splinterspel (1973) handel oor die geestelike versplintering van die hoofkarakter, Johanna, oudste dogter van ’n moeder wat haar dogter oorheers.

PD van der Walt (Transvaler, 20 Mei 1974) het as volg oor Splinterspel geskryf: "Dit is ’n kundige en kunstige roman wat besonder lesenswaardig is. Dis ’n treffende verhaal, iets bo die maat van die gemiddelde verhaal, en tog is dit vry van enige pretensie om groot literatuur te probeer wees. Miskien juis om die eerlike talentvolheid van die skryfster, en harde werk om ’n goeie roman te skryf, is Splinterspel iets heel besonders.”

Hannie Schutte (Transvaler, 4 Februarie 1974) het gemeen dat Baker dit vir haarself moeilik gemaak het deur die beskrywing van die geestelike verval in die eerste persoon te skryf, "want om in die beelding van geestelike wanbalans die ewewig te bewaar tussen werklikheid en waansin, is moeilik genoeg, maar om dit te doen in die mond van die persoon wat die versplintering ondergaan, vereis ’n sekere meesterlikheid. Die spanning in die verhaal word mooi volgehou, en die legkaart van Johanna se lewe word stuksgewys uit haar eie mond voltooi.”

Volgens Anna van Zyl (Volksblad, 21 Mei 1974) het Eleanor Baker beslis skryftalent. “Sy kan werklik beeld soos blyk uit die hoogtepunte. Maar sy moet haar meer toelê op die gedagte van werklike eenheid tussen gedagte en uitdrukkingswyse om so tot oortuigende gestaltegewing te kom.”

Gedurende haar skoolhoujare was dit vir Eleanor problematies om haar skoolhou en skryf effektief te kombineer. Haar skryfwerk het op sy beste gevloei wanneer sy na musiek luister en in die nag skryf, en lank voordat sy aan ’n boek begin skryf het, het sy al oor die tema begin tob, het sy aan Joan Kruger (Vaderland, 9 Maart 1974) vertel.

“Ek word rusteloos, maar snags, tussen wakker en slaap, wanneer my onderbewussyn verdoof is, kom die oplossing. Ek skryf vinnig en direk ná die derde hoofstuk ‘loop’ die karakters vanself. Ek kan nie vooraf sê wat hulle gaan doen nie. Elke karakter slaan sy eie rigting in en al wat ek kan doen, is om te sorg dat hulle getrou aan hulle identiteit bly.”

Sy het verder aan Kruger vertel dat sy dit as die skrywer se plig sien om oor ernstige dinge te skryf, “oor dinge wat saak maak, dinge wat verkeerd is, slegte dinge. Ek kan net skryf as ek betrokke is – as ek vere voel vir ’n ding, moet ek maar laat staan. Ek voel ook dat ek ’n hekel daaraan het om doelbewus modern te wees, om doelbewus drieletterwoorde te gebruik. Ek gaan nie meedoen aan enige mode nie. Natuurlik moet ’n mens getrou wees; jy moet sê wat jy moet sê. As dit nodig is, sal ek ook seksperversie en kru woorde gebruik. Maar dan moet dit vir die karakter nodig wees. Net soos ek doelbewuste kruheid verafsku, so verafsku ek ook preutsheid. Daardie kolletjies wat volg as dinge intiem begin raak. Dan moet ’n mens so iets liewer heeltemal uitlos.”

Eleanor dra haar boeke aan Walter op, want hy is ’n baie goeie kritikus en het ’n omvattende kennis van die letterkunde en kan haar dadelik op enige swakplekke wys.

Mørketiden word in 1975 gepubliseer, ook deur Perskor. Clinton Alexander, ’n gegoede man, is die hoofkarakter. In die "Voorspel" van die verhaal sien hy homself in die granietbeeldjie van ’n forel wat in ’n binnehof van ’n gebou vasgehou word deur die gerubyntjie. Die roman kan beskou word as ’n tipe psigodrama waarin die hoofkarakter na "sinvolheid" soek.

In Die Burger van 13 November 1975 skryf Abraham de Vries dat die res van die boek "hierdie soektog deur kamers en gange in ’n wetenskapsfiksie-wêreld vol terugkerende figure en met ondervragings, jeugherinnerings, letterlike kaalstropery en monoloë as handelingsaspekte (beskryf). Die titel wat letterlik 'die donker tyd' beteken, is die benaming van die jaar se allerdonkerste periode in die Skandinawiese lande: dié weke wanneer die son in streke van Noorweë glad nooit sy verskyning maak nie."

André P Brink het in Rapport (26 Oktober 1975) geskryf: "Daar is uitmuntende situasies in hierdie werk, hoewel daar ’n gebrek aan integrasie is. Al is die werk nie heeltemal bevredigend nie, is daar opwindende momente waaruit ’n onmiskenbare talent en komposisievermoë blyk."

In Die Suidwester skryf SEvZ dat ook in hierdie roman Eleanor nog altyd "die kundige hanteerder van taal en situasie bly, met ’n aanprysenswaardige vermoë tot dialoog. Daar is egter iets soos ’n versadigingspunt in die letterkunde. Ek reken ons is dié punt ten opsigte van die eksistensialistiese roman ook in Afrikaans reeds verby.”

In 1978 verskyn Monica by Tafelberg Uitgewers en weer eens neem die kritici van Eleanor notisie. Die hoofkarakter is ’n huisvrou, Monica, uit wie se gesigsaspek die verhaal vertel word. Sy is vasgevang in die roetine van haar daaglikse bestaan. JP Smuts (Die Burger, 27 Julie 1978) skryf verder: “Algaande word dit egter duidelik dat dié lewenswyse nie onverbiddelik deur die huislike opset op haar afgeforseer word nie, maar dat die soort bestaan waarin sy vasgevang is, ’n selfgeskepte gevangenis én skuiling is waarin sy, as neurotiese persoon, haar verskans teen die lewe en teen haar eie skuldkompleks. [...] Monica is ’n werk wat as soort baie nou aansluit by die ontwikkelingsroman en die biegroman.”

Só het Ronél Johl (Transvaler, 1 Julie 1978) oor Monica geskryf: "Dit is ’n roman wat van nougesette en deeglike vakmanskap getuig, asook ’n werk wat die uitdaging van direkte beelding en ongekompliseerde konstruering aanvaar het en wat oortuigend slaag, ondanks insinkings waar die eentonigheid begin verveel."

En André P Brink (Rapport, 18 Junie 1978) het geskryf: "Eleanor Baker se verdienste lê veral in die wyse waarop sy, ná ’n baie stadige begin, met groot subtiliteit en meedoë die patos van die menslike lot laag vir laag afskil soos ’n ui. Plek-plek ontkom sy nie aan die gevaar van dié prosedure nie: dat die voorstelling van verveeldheid sélf vervelig kan word. Maar dit is heel selde. [...] Met hierdie ryp en waardige roman – sy paar insinkinge ten spyt – het Eleanor Baker onmiskenbaar vir haar die reg verwerf om geréken te word in die merkwaardige versameling vroue wat aan ons jonger literatuur so ’n besondere dimensie verleen.”

In ’n Geslote boek, wat in 1981 verskyn, maak die leser kennis met Magdaleen, wat ’n sekretaresse by ’n firma in die buiteland is. Sy moet sakemanne op die lughawe ontmoet waarna hulle by haar in haar huis tuisgaan. Resensente het die verhaal as ’n "stuk sosiale kommentaar wat anders lyk" tot "Victoriaans en yl" beskryf.

In 1984 verskyn Weerkaatsings: ’n sprokie by Human & Rousseau, wat Eleanor self in Engels vertaal. Dit word ook in Hebreeus, Sweeds, Fins en Deens vertaal. In 1985 word dit met die Kaaplandse Helpmekaar-FAK-prys vir Ontspanningsleesstof bekroon.

In 1986 publiseer ’n Deense tydskrif, Allers, sowel as in ’n Finse tydskrif, dit as vervolgverhaal.

André P Brink (Rapport, 11 November 1984) som die storie as volg op: “[D]at Lize Bergen na België gaan om behandel te word vir ’n seldsame bloedkwaal, en dan deur ’n ‘kluisenaar-miljoenêr’, Charles Ashton, in sy sorg geneem word; dat hulle in hul geleentheidshuwelik albei gestrem word deur ’n onvermoë om te kommunikeer; sy deur natuurlike skroom en die verleentheid van haar afhanklikheid; hy deur ’n liefdelose jeug – en dat dit ’n langsame, pynlike groeiproses verg voordat hulle deur skadubeelde, ‘weerkaatsings’, kan leer kyk om die self, maar ook die ander, te ontdek.”

Hy het verder geskryf: "Baker maak van die storie net ’n beginpunt vir ’n fyn innige en vergaande verkenningstog binne-in mense in. Weerkaatsings is een van die subtielste prosawerke is wat lank in Afrikaans verskyn het. En een van die mooistes: vir dié leser wat ’n baie-baie lekker storie wil geniet.”

In die Mei 1985-uitgawe van Tydskrif vir Letterkunde het Ia van Zyl geskryf dat Baker dit reggekry het om ’n roman te skryf waarin sy nie slegs die slaggate van te veel emosie vermy het nie, maar dat ook die intelligente leser deur die storie geboei sal word. “Die sprokiesverhaal word slegs die vertrekpunt vir die knap uitbeelding van die groeiende verhouding tussen twee besondere mense. Die skryfster besit die vermoë om deur terughouding die leser se aandag te bly behou.”

Eleanor wou met Weerkaatsings die volgende regkry: "Ek wou die liefdesverhaal legitimiseer, die stigma dat ’n roman nie noodwendig goeie letterkunde is nie, die nek inslaan. Daarom is die sukses van die boek so soet – behalwe dat dit in vyf tale vertaal is, is dit ook vir skole voorgeskryf en oor die radio voorgelees."

Eleanor was op haar gelukkigste in Nederland en Weerkaatsings en Dossier van ’n gyseling (1985) is tydens hulle verblyf in Den Haag geskryf. Dossier is ook die enigste roman tot op daardie stadium waarvoor sy navorsing gedoen het.

Sy vertel aan Sonnette Lombaard dat sy onwrikbaar in haar karakters glo. “Wanneer die storie eers in my kop is, wéét ek hoe die karakters sal optree.”

In Dossier van ’n gyseling vertel Eleanor die verhaal van Christien, ’n gewone meisie wat ’n jaar lank oorsee gaan rondloop om “ondervinding” op te doen. Op die laaste dag van haar oorsese verblyf, terwyl sy by ’n reisagentskap wag om haar terugkaartjie te reël, word sy saam met ander mense in die kantoor deur ’n paar terroriste oorval en as gyselaar weggeneem na ’n onbekende plek waar hulle vir tien dae in aanhouding is.

Weer eens meen André P Brink (Rapport, 12 Januarie 1986) dat die wyse waarop die kritici Eleanor behandel, ’n skande is. Hy skryf in Rapport: “Haar gevoelige roman Monica het ’n paar (hoofsaaklik patroniserende) kommentaartjies ontlok; die subtiele ’n Geslote boek het bykans sonder ’n rimpel verdwyn; die geraffineerde moderne sprokie Weerkaatsings is òf geïgnoreer òf – deur mense wat van beter behoort te weet – as ‘damesromannetjie’ afgemaak; en een van die keurigste prosawerke van 1985, Dossier van ’n gyseling, is nou sowat vier maande na sy verskyning nog byna nêrens vermeld nie. En dit gaan hier om ’n skryfster wat in vele opsigte in haar fynsinnige hantering van die geringste verskuiwinge in menseverhoudinge enige tyd Karel Schoeman (op sy beste) se gelyke is! Sy het in hierdie roman (soos Etienne Leroux wat destyds die patroon van die speurverhaal in Een vir Azazel gebruik het) die uiterlike voorkomste van die populêre spanningsverhaal gebruik om dít dan te omvorm en te verinnerlik sodat die allerfynste menslike interaksies nagespeur kan word."

Anna van Zyl (Volksblad, 24 Augustus 1985) het met Brink saamgestem: "Dossier is ’n puik boek wat boeiend gestruktureer is deur iemand wat fyn waarneem en taalknap beeld; wat haar karakters mense maak, elkeen ’n individu uit eie reg. Dis ’n akkurate dossier dié, maar dan nie net hard feitelik nie, maar met insig in die mens se dieper wesenlikheid.”

Vir Eleanor was hulle gesin se verblyf in Kanada in die middel-tagtigs traumaties. Met hul terugkeer na Suid-Afrika het dit by die huis nie veel beter gegaan nie – die Suid-Afrikaners was in isolasie en bedruk. Eleanor skryf toe Die kwart-voor-sewe-lelie (1988), bloot met die doel om haar landgenote te laat ontspan. En as daar resensente was wat ander dinge in die boek wou raaksien, het dit haar nie gepla nie. Die lelie bestaan regtig – in Eleanor se tuin groei dit, hierdie rare plant wat tydens sy blomtyd elke aand op dieselfde tyd oopgaan.

In Beeld (20 November 1989) skryf Joan Hambidge: "Iris, die hoofkarakter, beleef, net soos in ’n damesroman, die Lewe en al die mites wat ’n mens daagliks teister. Net met een groot verskil: Sy weet dat alles nie regtig so lelieblank is as wat ’n mens vertel word nie. Daarom dan dat die verteller, ’n sardoniese ek, tussen parenteses haar siening verklaar òf belaglik maak. [...] Eleanor Baker se jongste roman verdien om gelees te word. Dié roman getuig van ’n vermoë om ’n verhaal op twee vlakke te kan struktureer (die konvensies van die damesroman versus ’n ironiese blik daarop). Die taalbeheer beïndruk nogmaals. Die beskrywing van verre plekke doen eg aan ...”

In Die Burger van 30 Maart 1989 is Gunther Pakendorf minder vleiend: "Daar is te veel los drade en ongemotiveerde veranderinge en te veel onafgeronde gebeure en abrupte slotte."

Vir Anna van Zyl (Volksblad, 11 Februarie 1989) was dit ’n "pikante en genotvolle boek wat boei – veral die karakters, wat warmbloedige mense is."

Hans Ester (Zuid-Afrika, 2002) skryf soos volg oor van Eleanor se werke: “Zeer dierbaar zijn mij de volgende romans van Eleanor Baker: Die kwart-voor-sewe-lelie, In die middel van die Karoo (1991), Die nes (1993) en Verbeelde werklikheid (1996). Het menseljik gesprek neemt in haar werk de meest prominente plaats in. In de gesprekke gebeurt het, daar ervaren haar mensen de hoogten en de diepten van het bestaan. Die kwart-voor-sewe-lelie kreeg ik van een lid van een damesleesklub in Johannesburg waar ik te gast was. Ook om de mooie herinnering aan Johannesburg is het voor mij een bijzonder boek. De ikverteller Iris komt in de roman tot leven als een beminnelijke vrouw, aan wie je je als lezer steeds sterker gaat hechten.”

Eleanor se tiende roman, In die middel van die Karoo, verskyn in 1991 by Human & Rousseau. In die roman beland die twee hoofkarakters, Anna en Danie, in die Karoo en op hulle plaas verskaf Rudus en Susaar onderdak aan die siekes en die soekendes. Cecile Cilliers skryf in Insig (Februarie 1992): "Eleanor Baker het ’n fyn aanvoeling vir die onderlinge spanning tussen mense, en ’n deernis met die ewige strewe na geluk. Daarom snoer sy uiteenlopende elemente bevredigend saam, en smee ’n oortuigende sintese van omgewing en verhaal. Haar jongste roman is in die middel van die Karoo geplaas, en die verskillende fasette van die landstreek in die kom van die Swartberge – hitte en koue, droogte en nat, die ruimte en die stilte – word knap in die fisieke en geestelike lewens van die karakters weerspieël.” Cilliers het egter ’n probleem met die swak taalversorging.

Hierdie keer is Gunther Pakendorf (Die Burger, 21 Januarie 1992) baie meer positief. "Eleanor Baker skryf onderhoudend, met ’n goeie aanvoeling vir menslike verhoudings en ’n fyn humorsin. Sy loop ook nie met stilistiese en narratologiese foefies te koop nie en het altyd deernis vir menslike gebreke en swakhede. Die roman is beskeie sonder pretensies, maar vlot geskryf en nie sonder diepte nie. Dis die soort boek waarvan daar gerus meer kan wees.”

Vir Gretel Wÿbenga (Beeld, 6 Januarie 1992) was dit ’n "weldadige leeservaring".

Kritici het op ’n stadium gestry oor Eleanor se posisie in die Afrikaanse letterkunde. Party beskou haar werk as verstrooiingslektuur ("dameslektuur" noem hulle dit uit die hoogte), terwyl ander, soos André P Brink, haar werk as postmodernisties beskou.

In ’n onderhoud met Corlia Fourie in Rooi Rose van 23 Augustus 1995 sê Eleanor oor kritiek op haar boeke: “Die resensente is dikwels smalend oor boeke en die resensies nie objektief genoeg nie. As ’n resensent nie van ’n sekere storie hou nie, waarom nie vra dat die boek deur iemand anders geresenseer word nie?”

Veral die manier waarop kritici Die nes (1993) ontvang het, het haar ontstel: “Joan Hambidge het dit in Insig verpletter nog voor die boek verskyn het. Selfs resensies wat my boeke prys, is soms ’n mistasting. En omdat ek stories skryf wat van A tot Z werk, dink die kritici dit kan nie goed wees nie, want almal verstaan dit.”

In Volksblad (1 Augustus 1994) skryf Riana Barnard: "Die nes ontplooi binne die vier mure van ’n psigiatriese kliniek, maar die personeel en pasiënte kleur die vertelling in méér skakerings as gewone hospitaalwit. Die hoofkarakter, Karoline Kerr, is van die begin af ánders: sy verweer haar teen die aanslae van die lewe deur ’n veilige nes te skep waarin sy niemand toelaat nie. Hierin leef sy, ’n bekroonde skrywer, in stilte sonder die woorde wat voorheen besondere betekenis gedra het. Hierdie is ’n boek vir diegene wat hulle brood aan albei kante gebotter wil hê. Hier is baie gewilde prosa vir die lekkerleser: warmbloedige karakters van wie jy swaar afskeid neem in die slot, beskrywings wat atmosfeer skep, en ’n boeiende spanningslyn wat ontknoop sonder om jou uit die skoene te skok. Tog word hierdie toeganklike leesstof só aangebied dat dit nie die literêre leser irriteer of moraliseer nie. Die teks is ryk genoeg aan literêre tegnieke om opwinding ook vir die meer ervare leser te verskaf.”

Verbeelde werklikheid (1996) is ’n roman binne ’n roman. Sophia, ’n huisvrou, het ’n man wat van haar verwag om die garagedeur én die swembad reg te maak en hulle het ook twee onaangename tieners. Haar gesin waardeer ook nie die romans wat sy skryf nie. Sy leef haar dus in in haar roman oor die hartchirurg, Paul, en sy romanse met Elizabeth wat hy red nadat sy deur ’n tros bloublasies bygekom is. In die roman word dele van Sophia se alledaagse bestaan afgewissel deur tonele van die ryk Elizabeth wat by die see woon én ’n goeie bestaan maak as belegger van ander se geld.

Vir Nanette van Rooyen (Skrywers en Boeke, 27 Junie 1996) slaag Eleanor Baker baie goed daarin om op ’n behendige manier feit en fiksie en werklikheid en verbeelding te vermeng. “En as jy nog dink jy het te make met ontspanningslektuur, word jy kort voor lank bewus van ’n verwikkelde verhaal wat jou manipuleer en heelwat meer bied as dit waarop jy gereken het. [...] Verbeelde werklikheid is juis dat daar ’n verskuiwing in realiteit plaasvind tussen die fiktiewe lewe van Elizabeth en die realistiese lewe van Sophia.”

JC Kannemeyer (Rapport, 30 Junie 1996) skryf: "Eleanor Baker slaag daarin om ’n meesleurende verhaal op te bou en ’n roman tot stand bring wat ragfyn beplan is. Die karakters wat sy skep, kry ’n eie dinamiese lewe. [...] [En] daar kom ’n boeiende verhouding tussen fiksie en werklikheid in die roman tot stand. Elizabeth bly byvoorbeeld nie beperk tot haar afgebakende alternerende hoofstukke nie, maar tree telkens die wêreld van haar skepper binne. [...] Verbeelde werklikheid is ’n voortreflike roman, sowel wat betref die pakkende vervlegting van twee verhale as die aanwending van ’n besondere tegniek. Ek vind dit Eleanor Baker se allerbeste werk.”

Elize Botha (Beeld, 26 Augustus 1996) beskryf die roman as volg: “’n Ware Scheherazade speel haar betowerende spel in hierdie verlokkende roman, waarin, naas die oeroue verhale van liefde en verlange, ontnugtering en vervulling, die vernaamste tema inderdaad die kuns van die storieverteller is. ’n Mens sou hierdie tema wetenskaplik kon benader: ’n ondersoekende student sou selfs ’n klein verhandeling oor die vertelkuns uit hierdie boek kon haal. Maar Baker, meesterverteller, redeneer nie daaroor nie. Soos Eliza Doolittle dit sing in My fair lady, wýs sy vir haar lesers wat die storieverteller met sy kuns kan doen, en wat dié kuns in die lewe van ’n verteller kan aanrig. [...] Baker self is die Scheherazade, wat haar deur die gekose motto lewensbeskoulik verbind aan TS Eliot (‘... human kind/ Cannot bear very much reality’ – Burnt Norton), en met humor en verfynde vaardigheid haar leser, tyd en ruimte vergetend, in haar vertelkuns meevoer.”

Op ’n vraag hoe lank dit haar neem om ’n boek te skryf, antwoord Eleanor dat dit baie wissel (Kaapse Bibliotekaris, Januarie/Februarie 2003): “Somtyds skryf ek die hele storie in my kop klaar, oor en oor tot by die laaste punt en komma. Om dit dan uiteindelik neer te skryf, duur net omtrent ses weke. Normaalweg duur dit egter ses tot nege maande. Vir Groot duiwels dood waar ek geweldig baie moes lees en navorsing doen, is dit weer anders. Die boek het omtrent twee jaar gevat om te skryf. Groot duiwels dood en Dossier van ’n gyseling is die enigste boeke waarvoor ek navorsing gedoen het, die res kom uit my kop uit. Op ’n manier ‘word’ ek die hoofkarakter in die meeste van my boeke, of ten minste die kanaal waardeur die hoofkarakter sy/haar storie vertel en wanneer dit eers gebeur het, weet ek eenvoudig hoe hulle sal optree, dis nie nodig om na te vors nie.”

Groot duiwels dood (1998) is een van die eerste fiksietekste wat gepubliseer is ten tye van die honderdjarige herdenking van die Anglo-Boereoorlog. Eleanor vertel aan Hettie Scholtz (De Kat, 26 Februarie 1999) dat sy hierdie roman begin het lank voor die Anglo-Boereoorlog-wa vertrek het. “Miskien is dit ’n onbewuste uitvloeisel van jare se argumente met Britse vriende oorsee, vriende wat geen kennis gedra het van die gruwel van konsentrasiekampe nie, en dis aangewakker deur insidente op TV waar ’n Britse koninklike besoek bring aan die Duitse kampe en daarna in ontsetting – en onkunde – vra: ‘Wie het so ’n gruwelikheid uitgedink?’ En daar is nie een klappende handjie wat opgaan met: ‘Julle, juffrou, julle!’ nie. Ek skryf ook nog altyd liewer oor mense as gebeure, en in my navorsing het ek op soveel diep menslike stories afgekom dat ek dit net moes neerskryf.”

Op ’n vraag van Hettie oor die herkoms van die titel – of groot duiwels doodmaak of dat groot duiwels dood is – antwoord sy dat dit uit ’n boek van Christiaan de Wet kom. Dit is volgens hom ’n “Boeregesegde” as dit vreeslik baie reën: “Dit reën groot duiwels dood en kleintjies se bene af.” Sy sê “[e]nigeen van die twee interpretasies sou geldig wees.”

Groot duiwels dood bied ’n kykie op die lotgevalle van Cornelia, haar kinders en kennisse tydens die Anglo-Boereoorlog en gee ’n blik op die lyding van dié wat tuisgebly het en diegene in die konsentrasiekampe. In Die Burger skryf Herman Wasserman (2 Desember 1998) dat dit in die eerste plek nie ’n verhaal is "wat op die groot (manlike) arenas van die wêreldpolitiek of slagvelde gebeur het nie (dit gebeur wel gedetailleerd, maar indirek), maar eerder van die ontberings wat die vroue te beurt geval het as gevolg van hul mans se besluite om oorlog toe te gaan. Dit is ’n wye, epiese blik op die oorlog wat weens die vaardige vertelling aangryp. [...] Dis ’n roman wat getuig van deeglike werk en ’n verhaal wat in die geheue bly draai.”

Leana Lategan (Volksblad, 15 Februarie 1999) beskou dit as ’n "oorlogsroman wat pligsgetrou met historiese feite omgaan, en terselfdertyd op ’n nugter wyse mites ironiseer. Maar dit is ook ’n lekker leesbare inhoud in die tipies verfrissende styl van Baker. Natúúrlik is daar klein jakkalsies in die wingerd, maar die pluspunte is meer. Die roman is ook ’n kultuurhistoriese dokument, met ’n eiesoortige skat aan ouer Afrikaanse woorde en uitdrukkings. Tipies Baker word die feite op ’n oopkop-manier aangebied, of dit nou oor die Boere, die Britte of hul helpers gaan. Die ligte en plek-plek humoristiese ondertoon verskaf ’n geloofwaardige teenvoeter vir menslike leed.”

’n Ou begin (2001, Human & Rousseau) vertel die verhaal van Judith Meiring wat wil wegkom uit die besige lewe in die stad. Haar twee tienerkinders gaan bly by hulle twee oumas en sy kom aan op ’n klein dorpie in die Karoo waar sy langer as ’n week vertoef. Haar ma het vir haar ’n pakkie briewe saamgegee met die versoek dat sy dit moet lees, en deur hierdie briewe probeer sy sin maak van haar lewe en vrede maak met haarself.

Leana Lategan (Volksblad, 23 April 2001) skryf: "Die gemaklikheid waarmee Baker die hoofkarakter klee, is eie aan haar vertelstyl. Baker se kenmerkende skerp (en altyd verfrissende!) kyk na delikate verhoudinge tussen mense, haar humor en ligte ironie maak van die roman gemaklike leesstof. (Die twee of drie drukfoute wat deurgeglip het, is hinderlik.)”

Eleanor vertel aan Wilhelm du Plessis dat ’n Ou begin sy ontstaan gehad het uit die ondervinding deur op ’n klein plekkie te bly en al die stories van die mense op die plekkie, hoewel dit niks te doen gehad met Klein Brak waar sy gebly het nie. “Dis eintlik ’n kombinasie van twee dinge: die kleindorpse bestaan en ’n versameling briewe in my besit wat dateer uit 1875 en daar rond. Die twee stories vleg deur mekaar en raak aan mekaar op onverwagte maniere.”

Johan Coetser (Beeld, 28 Mei 2001) skryf: "’n Ou begin sluit aan by reisliteratuur in Afrikaans waarin ’n karakter nie net fisies op reis gaan nie, maar ook op ’n reis van self- of herontdekking. Gou word dit duidelik dat Hannie se briewe ’n matriks vir Judith se lewensreis en kort verblyf vorm. Die skryfster vermy die gevaar om Judith se verhaal in Hannie se geskiedenis te laat vassteek. In plaas daarvan bied Baker deur verplasing ’n beeld van vrou wees in ons tyd.”

Die ander Marta verskyn in 2002 na Eleanor se afsterwe. Daarin lees ons van Mart en Hendrik, wie se huwelikslewe idillies begin het. As jong onderwyseres ontmoet Mart vir Hendrik, die jong boer, toe sy vir ’n onderhoud na haar tuisdorp gaan. Maar hy is die oorheersende tipe en hoewel Mart hom aan die begin laat begaan, word dinge vir haar later net te veel. Sy los hom in die supermark, neem haar motor en vat net die pad. Die roman begin waar Mart probeer selfmoord pleeg deur in die see by 'n Weskusdorpie in te stap, maar die see wil haar ook nie hê nie.

Vir Leana Lategan (Volksblad, 6 Januarie 2003) het Eleanor ’n "paar onvergeetlike karakters en situasies geskep en sy stel die leser bloot aan die verskillende skakerings van menslike verhoudings. Baker is ’n meesterlike stilis, wat weet wanneer om haar lesers te terg en wanneer om te vertel. [...] Baker se bekende, maar altyd vars humor en werklike nuwe kyk na ons oënskynlik ondramatiese klein bestaan, maak van hierdie teks weer eens ’n hartsboek. Die ander Marta is die bekoorlike afsluiting van ’n besonderse klein oeuvre in Afrikaans.”

Gretel Wÿbenga (Beeld, 9 Desember 2002) beskou dit as ’n slag vir ons letterkunde dat Eleanor Baker kort voor die verskyning van hierdie vyftiende roman skielik oorlede is.

Dorothea van Zyl (Literator, Augustus 2003) skryf: "Die roman gee ’n baie herkenbare en oortuigende beeld van hoe die keurslyf van konvensies en tradisies binne verhoudinge vroue in teennatuurlike rolle kan indwing. Dit illustreer ook effektief hoe verbale mishandeling ’n vrou se selfbeeld kan afbreek en haar oor jare van haar selfvertroue, onafhanklikheid en ware aard kan ontneem. [...] Die karakterisering transendeer myns insiens nie altyd die banale en triviale genoegsaam om die problematiek uit te lig tot op ’n hoër vlak nie. Dit is egter die vraag of dit die bedoeling was. Die ander Marta wil eerder lewenswaarhede oor menseverhoudinge, die aard van die vrou, jeug en ouderdom ligweg oordra. Juis die herhaalde keuse vir ’n ligter tred, selfs op die vooraand van haar eie dood, gee aan Eleanor Baker se roman (soos aan haar oeuvre) ’n heel besonderse dimensie – as ’n viering van die lewe en die positiewe. Dit maak ook haar werk by uitstek toeganklik en genietbaar vir ’n ruim publiek.”

Die ander Marta is deur Celeste van Rooyen tot ’n toneelstuk verwerk en in 2005 by die KKNK op die planke gebring, waar dit beskou is as die moeite werd om te gaan kyk.

Behalwe die boeke wat Eleanor onder haar eie naam geskryf het, het sy ook 29 liefdesverhale onder die skuilnaam Christine le Roux die lig laat sien, en vyf speurverhale onder die naam Alex Müller. In 1996 het haar liefdesverhaal Die ontbrekende helfte die Ela Spence-medalje vir liefdesverhale verower. Sy skryf ook kinderboeke, en haar tienerverhaal Daar is spore op die maan is met die Scheepersprys vir Jeuglektuur vir 1990–1992 bekroon. Na haar dood word haar liefdesverhale, sowel as die verhale wat sy onder haar eie naam geskryf het, in die een omnibus na die ander uitgegee.

In 1993 is Eleanor deel van die Vierspel-projek van TV1 se Departement Afrikaanse Drama. Dit was die breinkind van Paul C Venter. Vier skrywers wat reeds bewys het dat hulle ’n verhaal met karakters kan vertel, hetsy in roman-, kortverhaal- of dramavorm, kry dieselfde gegewe wat hulle as wegspringplek vir ’n enkeldrama moet gebruik. Die gegewe was: ’n Eensame ou man woon alleen op ’n afgeleë plaas met sy kat as enigste geselskap. Naby die plaashuis is ’n bos waar die ou man gaan stap. Hier vind hy ’n beseerde vreemdeling wat sy hele lewe verander. Die vier draaiboekskrywers, Eleanor Baker, Zirk van den Berg, Melvin Whitebooi en André le Roux, is deur Venter en Johan Bernard in die skryfproses gelei. Eleanor se draaiboek se titel was En toe kom Wynand. Dit is in 1994 gebeeldsend met Marikie Longhurst as regisseur. Nog ’n draaiboek deur haar, Dooiehout, is ook gebeeldsend.

In Insig van Junie 2001 vertel Eleanor aan Hettie Scholtz dat sy partykeer wens dat die stories in haar kop wil opdroog sodat sy iets anders kan doen. “Ek wil nie razzle nie. Ek wil in hierdie vreedsame plek opstaan en langs die see stap en skryf en lekker boeke lees en in my tuin vroetel en konfyt kook. Om konfyt te kook, veral iets moeilikers soos kweperjellie, gee my veel meer genot as om ’n boek te skryf.

"Walter se ouers het vir hom gesê as hy die dag trou, moet hy ’n lewensmaat op drie vlakke toets: hoe sy oor die weg kom met oumense, kinders en diere. Sy vrou kry tien uit tien op haar 'rapportkaart' – al kon hy haar nog nie leer tango nie. Eleanor se siening is: 'Solank ’n mens kan lag, is die lewe nooit vervelig nie.' En hierdie siening is gekoppel aan ’n lewenshouding wat op alle vlakke van hierdie stylvolle vrou (sy hou van goedkoop lekkers en soeterige wyn, maar van dúúr skoene en parfuum) se lewe deursuurdeeg: jy neem jou werk ernstig op, maar nie jouself nie. Vandaar die motto van GK Chesterton voor in haar roman Die kwart-voor-sewe-lelie: 'Angels can fly, because they take themselves lightly'" – aldus Hettie Scholtz (Insig, Junie 2001).

Oor boeke wat sy gelees  het en haar beïnvloed het, het Eleanor aan Beeld van 10 Julie 2000 vertel: "As ek terugdink aan my kinderdae sou ek The Secret Garden uitsonder. Dis die eerste boek wat my bewus gemaak het van die mistieke towerwêreld waarin 'n boek jou kan dompel. En, besef ek eers in die jare daarna, dis waar my liefde vir tuine en plante begin het.

"Toe ons in Kanada gewoon het, het ek met Farley Mowat se boeke kennis gemaak. Teen daardie tyd het ek reeds al Gerald Durrell se boeke gelees. Ek hou van boeke oor diere en hulle beskerming. Mowat se A Whale for the Killing het my jare lank in radelose trane gehad. Waar ek tans betrokke is by ons plaaslike Beware wat hom beywer vir die beskerming van plant- en seelewe, besef ek eers dis Mowat wat die saadjie geplant het. Sy boek oor die sinlose, wreedaardige marteling en doodmaak van 'n vasgekeerde walvis is nou nog vir my 'n rou kol. Ek is goddank bly ons maak nie meer walvisse dood in Suid-Afrika nie, dat ek nou op my stoel kan staan en kyk hoe hulle in die see baljaar.

"Dan is daar natuurlik brieweboeke en gepubliseerde dagboeke. Miskien is dit die voyeur in my, maar ook die direktheid en eerlikheid van 'n dagboek. Virginia Woolf, andersins so 'n formidabele mens, klim uit haar dagboek as 'n gesellige, huislike mens, so 'n bietjie ydel oor 'n nuwe rok of jas. Iemand saam met wie ek sou wou tee drink. En dis tog waarom ons lees; dat papiermense vir ons lewendig word en hulle probleme aanklank vind by ons s'n."

Huldeblyke aan Eleanor Baker

• André P Brink: "Eleanor Baker is een van Afrikaans se beste skrywers en dis jammer dat baie Suid-Afrikaners dit dalk nooit, of te laat, gaan agterkom nie." (Beeld, 17 Julie 2002)
• Elize Botha: "Sy was buite die raamwerk van erkenning en die groot pryse, omdat haar fyn sin en aanvoeling vir mense se romantiese gevoel waarskynlik by baie ernstige lesers verbygegaan het. Haar herkenning en kennis van dié integrale deel van die menslike weefwerk is dalk misverstaan." (Beeld, 17 Julie 2002)
• Hettie Scholtz: "Baker was ons eie “cantadora” – geliefde storieverteller – wat oënskynlik met die grootste gemak onder skuilname tussen genres beweeg het. Sy het oor al die eienskappe van die ander bekende storieverteller, Clarissa Pinkola Estés, se “wild woman” beskik – haar kapasiteit vir liefde en toewyding, haar sterk intuïsie en dapperheid." (Volksblad, 3 Julie 2002)
• Kerneels Breytenbach: "Sy was in baie opsigte presies soos haar boeke. Pretensieloos met ’n baie fyn humorsin, ’n meester met mense." (Volksblad, 3 Julie 2002)
• Hans Ester: "De omvang van het oeuvre van deze schrijfster is indrukwekkend. Zij moet een ijzeren werkdiscipline hebben gehad. Belangrijker is uiteraard de inhoud van haar werk. Die onderwerp uit de romans van Eleanor Baker zijn niet buitenissig. Dat betekent niet dat deze schrijfster preuts is en levensfeiten verdoezelt. Het gaat bijna altijd om de kern van het menselijk bestaan, het wankele evenwicht tussen intimiteit en vertrouwen aan de ene kant en vervreemding en emotionele verwaarlozing aan de andere kant." (Zuid-Afrika)
• Jeanette Ferreira: "Eleanor Baker was ’n elegante vrou, maar ’n warm mens wat eerlikheid en weerloosheid met dieselfde ontsag bejeën het. Haar prosa was ’n sonderlinge kombinasie van skeppingskrag en lewenswerklikheid, omdat sy werklik aan die lewe gewerk het. Presies twee maande voor haar dood het ek vir haar geskryf ek het vir haar kappertjies voor my studeerkamervenster geplant. Sy het teruggeskryf: 'Hou my kappertjies nat, ek glo in die positiewe krag van plante. En skryf.' Die dag voor haar dood het haar kappertjies in die koue begin blom." (Volksblad, 3 Julie 2002)
• Walter Baker: "Daar was soms heerlike stryerye met haar oor haar werk. Sy het altyd, ook in onderhoude met joernaliste, ’n mate van mistiek behou en van vrae teruggeskram wat sy as te persoonlik beskou het. Sy was onkreukbaar; mens- en dierliewend. Soos Wêreld sonder einde (haar debuut in 1972), was dié 'n Leitmotif in haar werk: die onwaarskynlikheid van wat kan gebeur." (Volksblad, 3 Julie 2002)

Publikasies:

Publikasie	Wêreld sonder einde
Publikasiedatum	1972 1990 (Grootdruk)
ISBN	0628002653 (hb) 0795923120 (hb)
Uitgewer	Johannesburg: Perskor Pretoria: Daan Retief
Literêre vorm	Roman
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Splinterspel
Publikasiedatum	1973
ISBN	0628004397 (hb)
Uitgewer	Johannesburg: Perskor
Literêre vorm	Roman
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Mørketiden
Publikasiedatum	1975
ISBN	0628008333 (hb)
Uitgewer	Johannesburg: Perskor
Literêre vorm	Roman
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Monica
Publikasiedatum	1978
ISBN	06240125% (hb)
Uitgewer	Kaapstad: Tafelberg
Literêre vorm	Roman
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	As ’n pou kon vlieg: ’n verblyfboek oor Teheran
Publikasiedatum	1980 1982
ISBN	0624018296 (hb)
Uitgewer	Kaapstad: Tafelberg
Literêre vorm	Reisboek
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	DF Malherbe: mens en meester
Publikasiedatum	1981
ISBN	0907966213 (hb)
Uitgewer	Pretoria: Juventus
Literêre vorm	Biografie
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	’n Geslote boek
Publikasiedatum	1981
ISBN	0624016080 (hb)
Uitgewer	Kaapstad: Tafelberg
Literêre vorm	Roman
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	’n Bootjie oor die see
Publikasiedatum	1982
ISBN	0868145025 (hb)
Uitgewer	Pretoria: Daan Retief
Literêre vorm	Kinderboek
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Die Nels van Groenewoud: ’n jeugverhaal
Publikasiedatum	1983
ISBN	0907996639 (hb)
Uitgewer	Pretoria: Juventus
Literêre vorm	Jeugverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Weerkaatsings: ’n sprokie
Publikasiedatum	1984 1987 1991 2004 (Grootdruk)
ISBN	079811746X (hb) 079812825% (sb) 1415002665 (hb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau Parklands: Jacklin, 1986
Literêre vorm	Roman
Pryse toegeken	FAK-prys vir Ontspanningsleesstof 1985
Vertalings	Engels vertaal deur die outeur, 1986 Hebreeus vertaal deur Clara Cohen, 1987 Sweeds vertaal deur BM Thieme, 1987 Deens Fins
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Dossier van ’n gyseling
Publikasiedatum	1985 1994
ISBN	0798118601 (hb) 0798133635 (sb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau Kaapstad: Ametis
Literêre vorm	Roman
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Die kwart-voor-sewe-lelie
Publikasiedatum	1988
ISBN	0798124648 (hb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Roman
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet	Pakendorf, Gunther: Blomtyd, maar iris wil nie blom nie

 

Publikasie	In die middel van die Karoo
Publikasiedatum	1991
ISBN	079812900X (hb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Roman
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet	Eleanor Baker se tiende roman verskyn Pakendorf, Gunther: Nog van dié beskeie boeke, asseblief!

 

Publikasie	Daar is spore op die maan
Publikasiedatum	1991
ISBN	0798631422 (sb)
Uitgewer	Pretoria: HAUM-Literêr
Literêre vorm	Jeugverhaal
Pryse toegeken	Scheepersprys vir Jeuglektuur 1990–1992
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet	Le Roux, Marina: Eleanor Baker se boek vol probleme is aangename leesstof vir jonges

 

Publikasie	Die nes
Publikasiedatum	1993
ISBN	07981130768 (hb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Roman
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet	Potgieter, Annaliese: Meer as bloot storie Wÿbenga, Gretel: Dié roman “beur met ’n vaart altyd vorentoe”

 

Publikasie	Verbeelde werklikheid
Publikasiedatum	1996
ISBN	0798135417 (hb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Roman
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet	Botha, Elize: Baker voer leser mee met humor, verfynde vaardigheid

 

Publikasie	Groot duiwels dood
Publikasiedatum	1998
ISBN	0798138572 (hb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Roman
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Nederlands 1999
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet	Joubert, Jan-Jan: Boereoorlog-roman is net deels geslaag   Le Roux, PMK: “Groot duiwels” hoogs objektief [brief] Lategan, Leana: Duiwelse oorlog waaroor Baker oopkop skryf Theron, EI: Met al meer verbystering gelees [brief] Van Zyl, Wium: “’n Volk wat nie sy storie ken nie, sal verarm” Wasserman, Herman: Vaardige roman is nie krities genoeg

 

Publikasie	’n Ou begin
Publikasiedatum	2001
ISBN	0798141336 (sb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Roman
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet	Coetser, Johan: Met ’n vaardige hand geskryf Lategan, Leana: Skerp kyk na delikate verhoudings Van Zyl, Dorothea: Dié briefroman spin ’n leesbare web stories

 

Publikasie	Die ander Marta
Publikasiedatum	2002
ISBN	0798142790 (sb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Roman
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet	Jansen, Valda: Lewe is ’n voortdurende reddingspoging Lategan, Leana: Baker se laaste roman staan kop en skouers bo haar ander werk uit Van Zyl, Dorothea: Eleanor Baker se laaste roman Wÿbenga, Gretel: Dié papiermense is ons familie, bure

 

Publikasie	Eleanor Baker Omnibus 1
Publikasiedatum	2006
ISBN	0798146338 (sb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Roman
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet	De Kock, Helene: Baker blom op haar beste Omnibus 1 Eleanor Baker

 

Publikasie	Eleanor Baker Omnibus 2
Publikasiedatum	2008
ISBN	9780798149310 (sb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Roman
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

As Christine le Roux:

Publikasie	’n Veilige hawe
Publikasiedatum	1981 1996 2003 (Grootdruk)
ISBN	0799305294 (hb) 079932289X (hb) 141500062X (hb)
Uitgewer	Pretoria: Van der Walt Parklands: Jacklin
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Kosbaar soos die lewe
Publikasiedatum	1981
ISBN	079930557X (hb)
Uitgewer	Pretoria: Van der Walt
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Die lente kom weer
Publikasiedatum	1982
ISBN	0799306258 (hb)
Uitgewer	Pretoria: Van der Walt
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Skynglans van geluk
Publikasiedatum	1985 2004 (Grootdruk)
ISBN	0799308498 (hb) 14150002657 (hb)
Uitgewer	Pretoria: Van der Walt Parklands: Jacklin
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Deel van die pakket
Publikasiedatum	1993
ISBN	0799319635 (hb)
Uitgewer	Pretoria: Van der Walt
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Liefde uit die stormnag
Publikasiedatum	1993 2004 (Grootdruk)
ISBN	0799318639 (hb) 1415000875 (hb)
Uitgewer	Pretoria: President-Boekklub Parklands: Jacklin
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Teësinnige erfgenaam
Publikasiedatum	1994
ISBN	0799320323 (sb) 0799320277 (sb) (Grootdruk)
Uitgewer	Pretoria: Van der Walt
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	’n Vonk van liefde
Publikasiedatum	1994 (Grootdruk) 2005
ISBN	079932101X (sb) 0799321079 (sb) (Grootdruk) 1415003424 (hb)
Uitgewer	Pretoria: Van der Walt Parklands: Jacklin
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Die honger hart
Publikasiedatum	1995
ISBN	0799322172 (hb)
Uitgewer	Pretoria: Treffer-Boekklub
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Liefdesvallei
Publikasiedatum	1995 2002 (Grootdruk)
ISBN	062835640 (sb) 1869048334 (hb)
Uitgewer	Johannesburg: Perskor Parklands: Jacklin
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Die ontbrekende helfte
Publikasiedatum	1995 2004 (Grootdruk) 2006 (Grootdruk)
ISBN	0799321737 (hb) 0799321672 (Grootdruk) 1415001138 (hb) 0799336351 (sb) (Grootdruk)
Uitgewer	Pretoria: Van der Walt Parklands: Jacklin Pretoria: LAPA
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Ela Spence-medalje vir Afrikaanse liefdesverhale 1996
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	’n Wêreld sonder hom
Publikasiedatum	1995 2005
ISBN	0799321958 (hb) 0799334480 (hb)
Uitgewer	Pretoria: Van der Walt Pretoria: LAPA
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Verwarde liefde
Publikasiedatum	1996 2002 (Grootdruk)
ISBN	0628036191 (sb) 1869048563 (hb)
Uitgewer	Halfweghuis: Perskor Parklands: Jacklin
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Verskuilde liefde
Publikasiedatum	1996
ISBN	0799322504 (hb)
Uitgewer	Pretoria: Van der Walt
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	’n Nuwe begin
Publikasiedatum	1996
ISBN	079932311X (hb)
Uitgewer	Pretoria: Van der Walt
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Bitter hartstog
Publikasiedatum	1996
ISBN	0628035713 (sb)
Uitgewer	Midrand: Perskor
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Die groen maan
Publikasiedatum	1996
ISBN	0799322806 (hb)
Uitgewer	Pretoria: Van der Walt
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Die glasappel
Publikasiedatum	1997
ISBN	0798137533 (sb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	’n Kwessie van tegniek
Publikasiedatum	1997
ISBN	0798136634 (sb)
Uitgewer	Human & Rousseau
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Verborge liefde
Publikasiedatum	1997
ISBN	062803640X (sb)
Uitgewer	Johannesburg: Perskor
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Liewe onskuld
Publikasiedatum	1997 2003 (Grootdruk)
ISBN	0799324221 (hb) 186904973X (hb)
Uitgewer	Pretoria: Van der Walt Parklands: Jacklin
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Verlore dekade
Publikasiedatum	1997
ISBN	0799323640 (hb)
Uitgewer	Pretoria: Van der Walt
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Bewys van liefde
Publikasiedatum	1998 1999 2005 (Grootdruk)
ISBN	0798135956 (sb) 0798138211 (sb) 1415003297 (hb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Die blou uur
Publikasiedatum	1999 2005
ISBN	079135956 (sb) 1415003297 (hb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau Parklands: Jacklin
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Geskenk uit die hemel
Publikasiedatum	2000
ISBN	0798140100 (sb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Tweede beste
Publikasiedatum	2001 2004 (Grootdruk)
ISBN	0798141107 (sb) 141500286X (hb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau Parklands: Jacklin
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Die uitkenningsparade
Publikasiedatum	2002 2004 (Grootdruk)
ISBN	079814226X (sb) 1415002487 (hb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau Parklands: Jacklin
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Kanteldag van die hart
Publikasiedatum	2002 (Grootdruk)
ISBN	0799330493 (hb)
Uitgewer	Pretoria: Van der Walt
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Om lief te hê
Publikasiedatum	2003 (Grootdruk)
ISBN	1869049527 (hb)
Uitgewer	Parklands: Jacklin
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Christine le Roux Omnibus 1
Publikasiedatum	2000 2009
ISBN	079814128X (sb) 9780798150323 (sb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Christine le Roux Omnibus 2
Publikasiedatum	2001
ISBN	0798141573 (sb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Christine le Roux Omnibus 3
Publikasiedatum	2001 2011
ISBN	0798141980 (sb) 9780798152785 (sb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Christine le Roux Omnibus 4
Publikasiedatum	2002 2011
ISBN	0798142685 (sb) 9780798156165 (sb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Christine le Roux Omnibus 5
Publikasiedatum	2003 2013
ISBN	0798143355 (sb) 9780798159395 (sb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Christine le Roux Omnibus 6
Publikasiedatum	2004 2014
ISBN	0798144076 (sb) 9780798166102 (sb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet	De Kock, Helene: Ontspanningsverhale

 

Publikasie	Christine le Roux Omnibus 7
Publikasiedatum	2005
ISBN	0798144815 (sb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Christine le Roux Omnibus 8
Publikasiedatum	2006
ISBN	0798146117 (sb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Christine le Roux Omnibus 9
Publikasiedatum	2007
ISBN	0798148177 (sb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Christine le Roux Omnibus 10
Publikasiedatum	2008
ISBN	9780798149143 (sb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Liefdesverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

As Alex Müller:

Publikasie	Die vyf susters
Publikasiedatum	1998
ISBN	0798138424 (sb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Speurverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Die rooi angelier
Publikasiedatum	1999
ISBN	0798139250 (sb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Speurverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Drie misdade in ’n knoop
Publikasiedatum	2000
ISBN	0798140283 (sb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Speurverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Bloedbande
Publikasiedatum	2001
ISBN	0798141484 (sb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Speurverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet

 

Publikasie	Hotel Bergsig
Publikasiedatum	2003
ISBN	0798175%90 (sb)
Uitgewer	Kaapstad: Human & Rousseau
Literêre vorm	Speurverhaal
Pryse toegeken	Geen
Vertalings	Geen
Resensies en besprekings beskikbaar op die internet	Jacobs, Jaco: Afrikaans kort boeke soos dié Le Roux, Marina: Ons boekewêreld hét sy speurders

Artikels oor Eleanor Baker beskikbaar op die internet

• Azar-Luxton, Grizéll: Eleanor Baker
• Baker, Eleanor: ’n Boek wat my lewe verander het
• Eleanor Baker
• Eleanor Baker
• Eleanor Baker
• Eleanor Baker
• Eleanor Baker wen Ela Spence-medalje
• Human-Nel, Marian en Hennie van Coller: Literêre prestige: Die geval Eleanor Baker
• Lombaard, Sonnette: Eleanor Baker leef voort in haar blomme
• Lombaard, Sonnette: Baker was ons “cantadora”
• Lombaard, Sonnette: Kappertjies vir Baker 
• Lombaard, Sonette: Romanskrywer Elanor Baker sterf ná longinfeksie
• Lombaard, Sonnette: Tweede roudiens vir Baker in Gauteng
• Pelser, Waldimar: Haar dood “laat groot leemte in letterkunde”
• Pelser, Waldimar: Talle verslae oor Eleanor Baker se dood

Bronne:

• Knipseldiens van die Nasionale Afrikaanse Letterkundige Museum en Navorsingsentrum

 

• Erkenning word hiermee gegee aan die Nasionale Afrikaanse Letterkundige Museum en Navorsingsentrum in Bloemfontein – NALN – vir die beskikbaarstelling van hul bronne en hulp van hul personeel vir doeleindes van die ATKV-Skrywersalbum.

The post Eleanor Baker (1944–2002) appeared first on LitNet.