Nat soen op wang
Jou nat soen op my wang voor jy weg is
het my laat wens ek kon proe of daar nog
iets oorbly van gisteraand, die smake op
jou tong, wasem van jou sugte, jou woorde
wat nou net spore is. ’n Vinger wat stryk
daaroor sal nie help te vol van eie geure
en in die spieël is skaars iets te sien. Laat
ek uitstap in die oggend, die luggie toets
aan sy lafenis, laat my lippe droog word
van verlange, laat joune byt soos koue
Lees ook:
The post Nat soen op wang appeared first on LitNet.