vlak in my pen, diep in word
woning van kronologiese bestaan
die ink getem,
my voortvlugtige gedagtes wat
vas lê in ankerdrade oor
daaglikse boustene
sonder sorge woon ek klein
weggebêre in ’n soliede kamer,
geen rook en geen standvastigheid
op aarde. lyn vir lyn,
tap my huis leeg van
onaangename gedagtes wat
vas geslaan word op wit vloer
ek wou graag jou innooi,
sonder een bestemming
tot in my slaapkamer
waar die swart vloei en
deurdring tot sinne van niks beteken
dag na nag en nag na dag
ek het die sonopkoms
gesing teen jou vel
tuis in veiligheid en
sekerheid begrawe
vaagweg tot my balpuntpen
omsluit my deure toe
delf taalskatte uit en steek
dit weg in my huis omvou in sy hande.
Klik hier vir volledige inligting oor die kompetisie.
Klik hier om ander inskrywings te lees.
The post Huis, woning, tuiste: Paula Kruger se inskrywing appeared first on LitNet.