Die Chacma-ekspedisie
Marius Ackermann
Uitgewer: Protea Boekhuis
ISBN: 9781485306269
Hoe die boek geskryf is, onttroon eintlik die storie self.
Nie dat dit ’n verhaal sonder meriete is nie.
Die skryfstyl is net so verbluffend. Skeppend sonder aansit en nie oorbeskryf nie.
Die woordgebruik vloei soos ’n fontein van uitnemendheid.
Gewis skuil hope subteks; en allerlei verwysings – destyds en hedendaags – versterk die storie-inhoud.
Die eerste paragraaf hou die belofte in van ’n interessante, ongewone vertelling.
Sal dit wel enduit prikkel?
Marius Ackerman se verhaal vertel van twee kampe, min of meer. Aan die een kant sit die leierbobbejaan Grootraad Makedaan in die Schurweberg, en natuurlik sy span karakters wat direk in sy storielyn figureer en die span eksepdisielede op soek na pratende Papio ursinus. Dit speel af in die dorp Kwenang, wat voorheen De la Rey genoem is.
Dit is reeds ’n gelaaide basis waarop die boek rus.
Die sukses van hang egter van die inviduele leser af. Hoe meer belese jy is, hoe meer sal die boek in jou hande bly. As jy meer van ’n leek is, sal jy dalk sukkel.
Terselfdertyd bied die teks genoeg kwinkslae wat jou hardop kan laat lag.
Op die koop toe sal jy ’n ding of twee leer, of wil gaan oplees oor onder meer die natuur.
Dis verbysternd hoe ’n mens wil afleidings maak met die lees van sommige karakters. Die naamkeuse en/of hul handelinge dra veral hiertoe by.
Die beskrywing dat die dorp Kwaneng gebuk gaan onder korrupsie en basies ’n gebrek aan organisasie, bring al klaar ’n paar ander dorpname by lesers op.
Die skrywer se verwysingsraamwerk moet erken word. Daar is geskiedkundige verwysings, asook vergelykings en metafore in die letterkunde, en op ’n indrukwekkende wyse word dit alles saamgevoeg om die storie van Grootraad Makedaan en al die ander karakters te vertel.
Noodwendig dink ’n mens ook aan Eugène Marais en al die navorsing wat hy oor bobbejane gedoen het.
Selfs die woord “mesmeraais” kom ook in die teks voor, so gepraat van Marais.
Die verkiesing van ’n bobbejaan as burgemeester en die uiteinde daarvan, sowel as die lede van die ekspedisie se ervarings en waarnemings, is ’n interessante keuse vir ’n storielyn en dit is werklik baie skeppend gedoen, en die beskrywings is kleurryk en humoristies.
Die lees van Die Chacma-ekspedisie laat ’n mens soms wonder of jy vandag se koerant vashou of ’n geskiedenishandboek. Daar is soveel moontlike goed wat jy hierin kan lees. ’n Mens moet seker ook waak teen te veel in sekere gegewens te lees, maar baie interpretasies kom aan bod. En dis seker maar die leser se voorreg?
Vir iemand wat miskien nie al die kennis van die skrywer dra nie, sal dit op ’n stadium begin voel die storie sloer.
Die Chacma-ekspedisie sal nie almal se gunstelinge-leeslys haal nie, maar wat dit in my geval vermag, is die prikkel om weer Marais-tekste oop te slaan. Daar is soveel om steeds te leer.
The post Die Chacma-ekspedisie deur Marius Ackermann, ’n resensie appeared first on LitNet.