Beste Angus
Daardie groot woorde wat jy so rondgooi laat my dink jy verwar linguistiek met grammatika. Om ’n taal te kan praat moet jy die woordeskat hê en jy moet die grammatika ken, anders kan jy hom nie praat nie. As jy, onder andere, nie weet hoe om te verbuig en te vervoeg nie, nie die lydende vorm of die subjunktief kan gebruik nie, nie die woordorde reg inspan nie ens kan jy daardie taal nie praat nie.
Natuurlik, soos ek al vele male gesê het, jy hoef nie die grammatikaterme te ken nie; jy hoef nie te weet ek gebruik nou ‘n byvoeglike bysin, of die bedrywende vorm of wat ook al om die grammatika korrek te kan gebruik nie. Om die waarheid te sê, ’n groot persentasie Afrikaanssprekers sal jou nie eers kan sê wat ’n byvoeglike bysin is nie alhoewel hulle dit elke dag gebruik. Moedertaalsprekers, byvoorbeeld, kry die grammatika al aan die spreekwoordelike moedersknie onder die knie, lank voor hulle die begrip op skool raakloop. So, om ’n taal te praat moet jy die grammatika van daardie taal ken en natuurlik die woordeskat ook hê en in die sin dan is ‘taal’ die versamelnaam, kan jy sê, van grammatika en woordeskat.
Jy sê “Grammatici bestudeer daardie struktuur [van taal], en beskryf dit. Daardie beskrywing word die grammatika van daardie taal genoem.” Ek gebruik jou woorde: Sjoe, eina! Die BESKRYWING van die struktuur (wat jy ook al met ‘struktuur’ bedoel) kan nou mos nooit die grammatika van daardie taal wees nie. Hoe het die ouens die taal gepraat voor ’n ‘grammatikus’ die struktuur beskryf het en dus volgens jou die grammatika daargestel het? Die grammatika en die woordeskat IS die taal en het bestaan lank voor enige grammatikus op die horison verskyn het. Hy kan dalk ‘n grammatikaboek skryf maar dis maar net die opteken van iets wat reeds bestaan.
Groetnis
Jan Rap
The post Antwoord op Angus se kommentaar onderaan my brief van 6 deser appeared first on LitNet.