. . . die Afrikaanse universiteite het nie verengels nie, wat sou gebeur het?
Wel, die Engelse universiteite sou oorstroom gewees het deur swartes, meer as wat tans die geval is. Daar sou wel swart studente die Afrikaanse universiteite bygewoon het want ALLE studente sou welkom gewees het ongeag kleur, taal, credo ens (soos reeds gedurende die middel ‘70’s op byvoorbeeld Tukkies gebeur het) maar die onderrigtaal sou Afrikaans gebly het. Afrikaanse universiteite sou die instansies van akademiese uitnemendheid en ryke studentelewe gebly het.
Engelssprekende studente sou in groter getalle Afrikaanse universiteite bygewoon het (soos al in die middel 60’s begin het) weens die beter dissipline en gevolglike studie-atmosfeer. Afrikaanse universiteite sou gedy het waar die Engelse universiteite in ’n groter mate met die probleme gesit het waarmee alle SA universiteite op die oomblik mee worstel. Hierdie welstand en behaaglikheid van die Afrikaanse universiteite sou nie die gevolg van ‘rassistiese’ uitsluiting en allerhande ander onderduimse aksies wees nie; elke groep is grondwetlik geregtig op beoefening van sy eie kultuur en reg van assosiasie.
Nou wat op aarde kon die kentering by die Afrikaanse universiteite veroorsaak het? Hoe is dit moontlik dat nie-Engelssprekende studente kan opdaag by ’n Afrikaanse universiteit en eis dat hulle in Engels onderrig word bloot omdat hulle nie van Afrikaans hou nie?
Dit kan nie die geykte storie van staatsubsidie wees nie, want die Afrikaners se belastingbydrae is buite verhouding groter as hulle persentasie van die totale bevolking. Hierdie nie-Engelssprekende studente kan ook nie die grondwet as grond aanvoer nie want, soos reeds gesê, minderheidsregte is in die grondwet verskans.
Nou wat kan die rede vir hierdie verengelsing en agteruitgang van die Afrikaanse universiteite wees? Die moer weet; miskien kan iemand wat hier lees die antwoord gee.
Hierdie verskynsel by die Afrikaanse universiteite is seker die donkerste uur (om nou Churchill se woorde te gebruik) in die Afrikanergeskiedenis, nie soseer oor die geweldige verlies nie, maar ’n tentoonstelling van ’n gebrek aan veggees en trots in Afrikanergeledere. G’n wonder ons word verag – en dus afgejak en vervreem – deur die ander bevolkingsgroepe nie.
Jan Rap
The post Sê nou maar net . . . appeared first on LitNet.