Hygliteratuur: Reën in die Vrystaat

Werner sing kliphard saam met sy Toyota 4x4 se radio “Rooirok bokkie” van die Campbells, terwyl hy kou uit ‘n pakkie Egg-fruit Chutney chips van Willards wat hy tussen sy bene vasklou. Hy vat ‘n sluk uit die “bitter lemon”-gegeurde blikkie koeldrank uit die glasiehouer.

Die bande sing amper saam op die teerpad en hy besef dat hy opgewonde voel met sy drie weke vakansie wat voorlê.

Hy’t ‘n ruim meenthuis in Waterkloof, werk vir ‘n IT-maatskappy wat goed na hom kyk. Hy’s 32 jaar oud, mooi gebou (drie maal ‘n week in die gym), bruin-blonde hare en fletsblou oë. Geen vaste verhouding nie, maar gaan graag saam met pelle/pellinne uit op ‘n jol, en as die dice reg val, kry hy soms ‘n gelukkie wat sy bed met hom deel vir een nag.

Sy oog vang groot donker wolke wat opstapel aan sy regterkant en hy trek van die pad af by die eerste rusplekkie.

Hy klim uit en gooi die leë chipspakkie en blikkie in die beton asdrom en gaan sit op die bankie en teug aan ‘n sigaret.

Die lug raak nou donker met die storm wat opsteek en hy nip die sigaret en gooi dit in die asdrom en spring terug in sy 4x4.

Toe die gruisklippies spat soos hy weer wegtrek, speel die radio gepas “Kaalvoet in die reën” van Sonja Herholdt.

Binne sekondes verander die groot spatsels reën op die voorruit na hewige reën wat neerstort. Selfs met die ruitveërs op vinnige spoed en hoofligte aan moet hy vorentoe leun om te kan sien en hy verminder ook spoed. Die weerlig en die donderslae speel hulle eie simfonie in die buitelug.

Meteens sien hy ‘n Toyotatjie langs die pad en iemand langs dit wat op en af spring en waai met die arms om aandag te trek. Hy trek af, maar voor hy kan uitklim, verskyn ‘n gesig by sy kantruit. Hy vee die wasem af met sy voorarm en maak die ruit so halfpad oop. ‘n Vrou (meisie? – hy skat haar in haar 20’s) staan daar in ‘n kort, pers-op-wit geblomde, deurdrenkte somersrokkie en is kaalvoet en wil net begin praat toe hy vir haar sê: “Spring anderkant in dat jy uit die reën kom!”

Soos sy inskuif is die nat rokkie heeltemal opgeskuif en hy sien ‘n welgeskape bobeen en boud voor sy regop kom en die deur toeslaan terwyl sy terselfdertyd haar sliert kuiwe uit haar oë vee en vir hom kyk.

Sy het groot amandelbruin oë, ‘n wipneusie en twee vol lippies wat pers om die hoeke is van die koue reën. Die rokkie kleef aan haar en hy sien twee harde bultjies op haar vol borste (sy het ooglopend nie ‘n bra aan nie). Sy’s vir hom beeldskoon en hy besef skielik dat hy besig is om kliphard te word in sy kortbroek!

“Relax nou en sê my wat’s fout en hoe kan ek help. Ek’s Werner.” Hy steek sy hand uit.

Sy gryp sy hand styf vas met albei hare en stotter “D-d-ankie dat jy gestop het, hoe kan ek jou ooit vergoed?”

“Los dit vir later, nou moet ons die naaste garage kry, jou droog kry voor jy siek word, OK? Waarheen is jy op pad? Hoe lank staan jy al hier? Is jy honger?”

Hy sien hoe sy haar hande wring op haar skoot. Sy’t nou al twee haar bene onder haar ingeskuif op die sitplek en die rokkie het opgeskuif tot by haar koekie (swart g-string wat wys). Die punte van haar borste staan nog steeds parmantig uit in die rokkie wat net met twee toutjies oor haar skouers die rok bo hou.

Hy buk na agter die sitplek en kom vorentoe met ‘n Stormers-kerjakker en ‘n handdoek. Hy besef dat hy nou byna ‘n vol ereksie het wat uit sy kortbroek wil klim en hy merk dat sy dit moes raakgesien het toe sy haar oë vinnig lig met ‘n glimlag toe hy die baadjie om haar skouers wikkel en die handdoek op haar borste neersit en sê: “Kry jouself droog as jy kan – ons gaan nou ry.”

Met dié dat hy die 4x4 weer aanskakel en wegtrek, druk hy met sy een hand op die kortbroek tussen sy bene om die ereksie te laat bedaar.

“Ek is Sandy, ek is vrek honger en ek het al ‘n uur gestaan voor jy genadiglik gestop het. My karenjin is morsdood, ek dink hy’t sy gat gesien …. E-ek wee-et nie waarheen … [snik] ... ek gaan nie.”

Hy kyk vinnig na haar en sien hoe die trane oor haar wange stroom.

Soos hy sy hand op haar bene sit en ‘n drukkie gee, kyk sy op, maar gluur deur die reën by haar ruit uit, terwyl sy die trane ergerlik afvee en die nat krul uit haar oë veeg, haar ken lig, en die handdoek op haar borste gryp en haar hare dringend begin droogvryf.

Met haar kop verberg onder die handdoek, kan hy vrylik kyk hoe die pragtige tieties rondskommel saam met die bewegings.

Bliksem, sy maak my jags ... Bedaar Werner, bedaar, sê hy vir homself.

Op daai oomblik sien hy ‘n bordjie na links: “Garage/Kafee en Rondawels – 200 meter”.

Hy trap rem en swaai bykans onmiddellik af. Sandy gee ‘n gilletjie en sê: “Wat nou?”

Hy lag en antwoord: “Nou gaan ons eet, droog word … (kyk op sy horlosie) en rus. Dis al flippen vieruur!”

Die enkele brandstofpomp staan voor ‘n kafeetjie met twee aangrensende rondawels. Die reën giet nog steeds neer.

As hy stilhou kom ‘n swart man met sy kop onder ‘n swart plastiekvullissak aangehardloop.

Hy maak die kantruit halfmas oop en vra: “Baba, is die mechanic hier en is daar ’n rondawel oop?”

“Morena, hy kom eers after six. Daar is 'n rondawel oop, number 1 (hy wys na die naaste rondawel). Die sleutel is aan die binnekant van die deur.”

“Dankie Freedom (naamplaatjie op sy bors), sy sal soontoe gaan terwyl ek kom kyk watse kos het jy.”

“Moet ek jou aflaai?” vra hy vir Sandy.

“Nee wat, ek hardloop sommer gou, kry jy kos en koffie.”

Sy spring uit en hardloop deur die plasse en reën na die rondawel toe.

Hy klim uit en drafstap in die winkeltjie in.

Die voorraad is uiters vars en divers vir so ’n klein winkeltjie in die middel van nêrens en hy koop vars broodrolletjies en verskeidenheid koue vleis. “ Maak julle koffie hier, Freedom?”

“Baie lekker plaaskoffie, Meneer. Ek sal kamer toe vir jou bring met melk en suiker apart en bietjie botter vir die rolls.” Hy glimlag goediglik.

“Dankie Baba, hier’s R100 … jy kan die kleingeld hou. Moet ek vir die rondawel ook betaal?”

“As julle gaan oorslaap dan kan ons more geld vat. Baie dankie Morena!” Die tandlose mond lag breed.

Hy stap uit en hardloop rondawel toe, want die reën val nou met mening.

Met die inkomslag skop hy die deur toe agter hom en sit die kos op ‘n lessenaartjie neer aan sy regterkant en stroop sy nat hemp oor sy kop. Hy neem die keurige rooiswart gordyne met bypassende duvet oor ‘n dubbelbed waar, en die wynrooi volvloermat. Daar is ‘n kapstok aan sy linkerkant waar ‘n kort wit handdoekstofkamerjas hang met “His” in swart gemerk op die linkerbors.

Hy sien twee glasskuifdeure aan die agterkant net toe een met ‘n wirrr oopskuif en Sandy uitgestap kom. Sy het “Hers” om haar lyf geknoop en die hare in ’n wit handdoek gekopdoek op haar kop.

Die japon bedek net-net betaamlik en hy sien weer die pragtige bene met ‘n fyn goue kettinkie om die een enkel.

Die lug ruik na jasmyn om haar en die groot amandels kyk na hom en oor hom toe sy blosend sê: “Ek het gou gestort om warmte in my lyf te kry. Ek sien jy’s ook al halfpad uitgetrek.” Haar oë dwaal vinnig oor sy nat skouers en mooi biceps met die six-pack daaronder waar ‘n strepie hare verbreed en in sy kortbroek verdwyn.

“Maak jy vir ons rolletjies, Freedom bring nou die koffie.”

Soos hy die stort oopdraai, hoor hy Freedom by die voordeur en “Lekker rus,” en dan die deur wat toegaan en gesluit word. Hy glimlag met ‘n moontlike vooruitsig, terwyl hy afdroog en sien sy penis is al weer halfpad hard. Dan besef hy dat hy die kamerjassie in die binnevertrek vergeet het en verdomp of hy weer die nat kortbroek gaan aantrek. Hy draai die handdoek om sy middellyf met een knoop en stap uit.

Sandy sit bene gekruis in die middel van die bed en kou behaaglik aan ‘n broodjie. Die onderpunt van die kamerjas is ingevou in haar skoot en die kopdoek is af, maar die een skouer van die japon het afgeskuif en ontbloot amper haar hele melkwit linkerbors met ‘n tatoe van ‘n swaeltjie daarop.

“Kly vir jou blood oppie des,” mompel sy deur die gekouery deur. Die amandels skater daaragter.

Hy stap lessenaar toe en neem ‘n broodjie en ruik die aroma van die vars koffie.

Soos hy omdraai en weer bed toe stap, glip die handdoek van sy lende af tot op die vloer ...

[word vervolg]

The post Hygliteratuur: Reën in die Vrystaat appeared first on LitNet.