My cottage in die Kaap
Vir hierdie pelgrim is daar geen rus
soekend na jou in die bos waar jy nou is
swerwend deur die woestyn van beton en glas
smag ek na die enigste huis wat daar ooit vir my was.
Ek verlang na die holtes van jou hand
koud, knus en bo my verstand
en die voue van jou glimlag
wat my gespe soos ’n winter-wolkombers terwyl ek wag
dat jou vingers die sitkamerstel van my siel betas.
Vuisvoos gevlug
onthou ek die lig
wat deur die blou vensters bo jou wange
bars en weer heel maak die krake in my gange.
Nou kan ek net hoop
die kamers van jou hart bly oop;
ek probeer terugkeer soos die verlore seun
na jou , my huis van vel en been.
Klik hier vir volledige inligting oor die kompetisie.
Klik hier om ander inskrywings te lees.
The post Huis, woning, tuiste: My cottage in die Kaap appeared first on LitNet.