My tuiste, my liefde
Die skadu raak lank teen die huis so teen vieruur, waar ek dan onder die boom gaan sit en dink aan jou.
Jy bied tuiste vir my, ’n huis is tog waar jou hart is?
Ek sit in jou skadu na ’n lang dag op die pad, net om weer mens te word; asem te skep.
Snags met jou vensters oop kom skuil ek langs jou tussen jou verekombers,
om myself te beskerm teen die nagspoke wat my jaag.
Jou hartklop sus my in my slaap, jou rustige asemhaling my gebed se antwoord op liefde.
Jy is my woning waar ek veilig is, waar my siel net myself kan wees sonder die maskers wat ek dag vir dag dra om net te wees wie ek dink ek wil wees.
My tuiste, my liefde, jy.
Klik hier vir volledige inligting oor die kompetisie.
Klik hier om ander inskrywings te lees.
The post Huis, woning, tuiste: My tuiste, my liefde appeared first on LitNet.