Die Ballade van Robbie de Wee en ander verhale
Deon Meyer
Human & Rousseau
ISBN: 9780798169462
Deon Meyer se nuwe kortverhaalbundel, Die Ballade van Robbie de Wee en ander verhale, is eintlik nie so nuut nie. Die meeste van die stories het vantevore verskyn in Meyer se eerste bundel, Bottervisse in die jêm (1997), en verskyn weer hier in ‘n hersiene vorm.
Die Ballade van Robbie de Wee en ander verhale sluit egter vyf nuwe kortstories in, onder andere die titelverhaal: ‘n aangrypende verhaal oor ‘n jong sanger met ‘n donker geheim. Dié verhaal vertoon al Meyer se kenmerkende talente in ‘n spanningsvolle, vermaaklike speurverhaal.
Maar nie al die verhale in die bundel is so suksesvol soos “Die Ballade van Robbie de Wee” nie. Die verskil tussen die ouer verhale – amper twintig jaar oud – en die nuwes is opvallend. Hierdie vroeër verhale het ongelukkig nie goed verouder nie en sukkel om relevant te bly. Die leser sal maklik kan onderskei tussen die jonger, minder selfversekerde Meyer en die aansienlik beter verhale wat meer onlangs gepen is.
Die verskil is voor die hand liggend as dit kom by hul temas (die meeste van die ouer verhale is liefdesverhale, terwyl die nuwer verhale oor misdaad handel), maar ook skryfstyl – Meyer is ‘n baie meer kundige skrywer in 2015 as wat hy in 1997 was, en baie van die vroeër verhale is met tye effens eenvoudig en, om eerlik te wees, vervelig.
Neem byvoorbeeld “Magriet se Krokodilletjie”, ‘n storie waarin ‘n klein Karoo-dorp se SAPD-stasiebestuurder en NG dominee ‘n tienermeisie se ma help om haar dogter te oortuig om ontslae te raak van ‘n tatoe. Want tatoes is natuurlik verkeerd. Of “‘n Man wat kan huil”, ‘n storie waarin ‘n UFS-rugbyspeler verlief raak op ‘n medestudent wat hy nog nooit ontmoet het nie en dan so vreeslik verlief raak dat hy glad nie meer rugby kan speel nie. Want dít is hoe liefde werk? Of “Helena se kortverhaal”, oor ‘n vrou wie se huwelik uitmekaar gaan val as sy nie betyds aandete kan kook vir haar man se gaste nie. Want ‘n vrou se plek is in die kombuis? Hierdie stories is almal sentimenteel en oppervlakkig, en hoort in ‘n ander eeu – wat Meyer in hierdie stories beskryf is in ‘n Suid-Afrika wat glad nie meer bestaan nie, ‘n Suid-Afrika wat ek nie seker is ooit bestaan het nie. (Dit is moontlik dat Meyer hier besig is met subtiele satire, maar ek twyfel.)
Nie al die vroeër verhale is noodwendig skuldig aan dieselfde tekortkominge nie. “Bottervisse in die jêm” is nog net so hartroerend soos wat dit in 1997 was. ‘n Onsentimentele verhaal oor ‘n siniese kunstenaar wat ‘n nuwe lus vir die lewe ontdek, danksy sy buurvrou se onbeskofte en skaamtelose seun. “Om ‘n man te vang” is soortgelyk belowend; bewyse van ‘n meer volwasse skrywer. Dis ‘n pragtige verhaal.
Maar die verhale in die bundel wat die mees belowend en aangrypend is, is die verhale waarin Meyer sy bekende romankarakters en milieus gebruik om kort, kragtige speurstories te skep. Onder andere is “Die slagter”, ‘n uitmuntende spanningsverhaal waarin Bennie Griesel ook vlugtig verskyn, uitstekend. Speurder-inspekteur Mbali Kaleni verskyn ook in verskeie van die verhale. “In die bloed” en “Die derde laai” is veral puik: vol energie, vol spanning en kontemporêr.
Op die agterblad van Die Ballade van Robbie de Wee en ander verhale belowe die uitgewer “van eerste tot laaste verhaal krul die leser se tone van pure leesplesier”. Deon Meyer-aanhangers kan uitsien na kortverhale wat inderdaad dieselfde opwinding belowe as sy romans. Wees net gewaarsku: nie elke verhaal hou by die belofte nie. Wanneer die tyd aanbreek vir die volgende kortverhaalbundel mag dit dalk nodig wees om van die verhale te hou waar hul hoort: in die verlede.
The post Boekresensie: Die Ballade van Robbie de Wee en ander verhale deur Deon Meyer appeared first on LitNet.